با آغاز قرن بیستم، هنر تئاتر با دگرگونی های عمده ای روبه رو شد، تجربه گرایی و نفی بسیاری از اصول مسلم این هنر، دستمایه بسیاری از نمایشگران مدرن قرار گرفت و شکل دیگری از تئاتر با عنوان پرفورمنس ظهور کرد.
در این میان دو جنبش مهم، پایه گذار تفکر جدید تئاتر شدند و دنیای تئاتر را به دو عرصه قدیم و جدید هنرهای نمایشی تقسیم کردند.
از یک سوآدولف آپیا و گوردن کریگ با طرح انگاره هایی بدیع در طراحی صحنه و نور، شکل دیگری از تئاتر را پیشنهاد کردند. شکلی که با توجه به هنر معماری، عناصر دیداری تئاتر را از حالتی گرافیکی و دو بعدی خارج ساخت و هویتی سه بعدی به آن بخشید. حالا دیگر زمینه برای تجربه گرایی هنرمندانی چون استانیسلاوسکی مهیا شده بود و تئاتر جلوه ای دیگر از حقیقت خود را به نمایش می گذاشت.
از سوی دیگر چنین تحولی بنیادین در تئاتر راه را برای نمایشگرانی دیگر نظیر فوتوریست ها، کانستراکتیویست ها و حتی اکسپرسیونیست ها گشود و تئاتر چهره های دیگری از خود را به معرض نمایش و قضاوت مخاطبان گذاشت.
Volume : 4.9 M Byte
Notice: This file is usable only on SAMT bookreader application
تعداد صفحات نسخه دیجیتال : 184
سخن «سمت»
پیشگفتار
مقدمه
فصل اول: از کجا آغاز کنیم؟
متن به مثابه دروازه ورود به جهان تصویر
دو رویکرد متفاوت
فصل دوم: دنیای جدید تئاتر
خالقان عصر جدید
پارادوکس صحنه پردازی و کنش تئاتر
وحدت در اجزاء
تئاتر: جزئیات یا کلیتی ناب؟
نور به مثابه معماری
فصل سوم: معماری، روش شناسی و طراحی سیستم
لوکوربوزیه، پیوندی مشترک
سبک و شیوه اجرایی
عناصر تجسمی
تزیینات، مواد و مصالح
تضاد و کنتراست
حرکت جزء لاینفک معماری و صحنه پردازی
کارکردهای معماری و صحنه پردازی
نور در معماری و صحنه پردازی معاصر
مخاطبان مشترک
فصل چهارم: از سازمان معماری تا طراحی صحنه
بخش اول: طراحی صحنه بر مبنای پلان
بخش دوم: طراحی صحنه بر اساس حجم
بخش سوم: طراحی صحنه بر اساس جزئیات
بخش چهارم: طراحی صحنه بر اساس ایده گسترش
منابع و مآخذ