تاریخ فرهنگ و تمدن ایران در دوره صفویان

ایران با تشکیل دولت صفویه در سده دهم هجری، پس از سده ها سرگردانی و آشفتگی در دوران اسلامی، تنها به یک وحدت سیاسی با تکیه بر مرزهای تاریخی دست نیافت، بلکه با رسمیت یافتن مذهب تشیع حرکت تازه ای را در عرصه تحولات فرهنگی و تمدنی آغاز کرد، که با نشیب و فراز، نزدیک به دو و نیم قرن ادامه یافت و بدین طریق اساس هویت ملی - ایرانی را در عصر جدید شکل بخشید.

نویسنده در این کتاب با نگاهی بنیادی و فرادرسی کوشش نموده است تا بر پایه رویداهای سیاسی و میراث تاریخی همان دوره مهم ترین مسائل فرهنگی آن روزگار را به مانند نظام تعلیم و تربیت، علوم دینی و غیر دینی، ادبیات، تاریخ نگاری، هنر، معماری و آداب و رسوم فرهنگی بررسی کند، و از این رهگذر نشان داده است که جنبش فرهنگی شکل گرفته سرشار از تولید احساس ها، ارزش ها، هنجارها، واقعیت ها و اندیشه هایی بود که به تمامی تجربه های آن دوران معنا داد و به اصول و ارزش هایی ماندگار در تاریخ ایران تبدیل گشت...