زبان شناسی پیکره ای در عمل

پیکره عبارت است از حجم وسیعی از متون گفتاری و نوشتاری که نماینده کاربرد واقعی و طبیعی زبان است. زبان‌‏شناسی پیکره‌‏ای در پی فهم این موضوع است که افراد چگونه از زبان در بافت‌‏های گوناگون استفاده می‌‏کنند. بنابراین، در این رویکرد، برای رسیدن به درکی از نحوه کاربرد زبان در بافت‌‏های مختلف، حجم وسیعی از متون، به نام پیکره، با استفاده از رایانه تحلیل می‌‏شود. نتیجه چنین تحلیلی رسیدن به مجموعه‌‏ای از الگوهای زبانیِ تکرارشونده با بسامد آماری مشخص در پیکره است که می‏‌تواند توضیحی درباره کاربردهای زبانی به دست دهد.

هدف اصلی کتاب حاضر آموزش عملی و گام‌به‌گامِ زبان‏‌شناسی پیکره‏‌ای به مخاطب است تا جایی که بتواند با تکیه بر این آموخته‌‏ها دست به پژوهش‌‏های پیکره‌‏ای پیشرفته‌‏تری بزند. محتوای این کتاب در سه بخش (مشتمل بر نُه فصل) سامان یافته ‏است: در بخش نخست، مفهوم پیکره و زبان‌‏شناسی پیکره‌‏ای و تحلیل مبتنی بر سیاق، به منظور تفسیر یافته‌‏های پیکره‌‏ای، معرفی می ‏شود.

بخش دوم بر نحوه استفاده از پیکره‌‏های موجود، ابزارهای جست‏ و جو و واحدهای زبانی تأکید دارد و با معرفی دوازده پروژه مختلف (پروژه ‏های اسم‌‏محور و عبارت‌‏محور)، مبانی کار با پیکره‌‏ها، تفسیر داده‌‏ها و یافته های پژوهش را نشان می‌دهد. بخش سوم مراحل ساخت پیکره، بررسی شیوه‏‌های آماری در تفسیر داده‌‏ها، مراحل نگارش و ارائه تحقیق را توضیح می‌‏دهد و در فصل پایانی، بسیاری از مسائل جاری و مطرح در تحقیقات زبان‌‏شناسی پیکره‏‌ای بحث می‌‏شود.