در برنامه ریزی آمایش سرزمین بر اساس توانمندی ها، قابلیت ها و استعدادهای هر منطقه و با توجه به یکنواختی و هماهنگی آثار و نتایج عملکردهای ملی هر سرزمین در سطح ملی، نقش و مسئولیتی خاص برای مناطق مختلف کشور ایجاد می شود. بر اساس این نقش و مسئولیت، می توان برنامه های رشد و توسعه را بر اساس برنامه ریزی منطقه ای در مناطق گوناگون کشور اجرا نمود. به دلیل آنکه مقوله فضا و تحلیل قانونمندیهای حاکم بر شکل گیری آن، نقش کلیدی در برنامه ریزی آمایش سرزمین دارد، برنامه ریزی فضایی نام دیگری برای برنامه ریزی آمایش سرزمین است. با این نگاه طرح های آمایش سرزمین چگونگی تنظیم رابطه انسان، فضا و فعالیت های انسان را تبیین می کند و ترسیم کننده محورهای کلی توسعه سرزمینی متناسب با توانمندی ها و محدودیت های سرزمین ملی و در عین حال فرصت ها و تهدیدهای فراملی و فرامنطقه ای است.
Volume : 4.5 M Byte
Notice: This file is usable only on SAMT bookreader application
تعداد صفحات نسخه دیجیتال : 523
مقدمه
فصل اول : تعاریف، مفاهیم، ویژگی و ابعاد آمایش سرزمین
فصل دوم : مبانی، اصول و ضوابط آمایش سرزمین
فصل سوم : سابقه و زمینه های آمایش سرزمین ( برنامه ریزی فضایی) در جهان
فصل چهارم : تجارب جهانی اجرای طرح های آمایش سرزمین
فصل پنجم : اندیشه های برنامه ریزی و تحولات آمایش سرزمین در ایران
فصل ششم : رویکردها، نظریه ها و مدل ها در برنامه ریزی آمایش سرزمین
فصل هفتم : آینده پژوهی و سناریونگاری در برنامه ریزی آمایش سرزمین
منابع و مأخذ